Άρθρα

Θέλω πρώτα-πρώτα να επαινέσω όλους τους συντελεστές της έκδοσης για την εξαίρετη εργασία τους: Τον υπεύθυνο της σειράς, σε πολλά ομότεχνο, Θανάση Χατζόπουλο. Τη μεταφράστρια Βίκυ Μαλισόβα – Χατζοπούλου. Τον Δημήτρη Παπαευθυμίου για την εισαγωγή του. Και τις εκδόσεις Μεταίχμιο για την εμπνευσμένη υποστήριξή τους σε τέτοια εγχειρήματα.

Ευχαριστώ ακόμη τους οργανωτές της αποψινής συνάντησης για τη δυνατότητα που μου παρέχουν να πω λίγα λόγια για ένα θέμα που ανακινεί καθολικό ενδιαφέρον και εκλεκτή συγκίνηση.

Το βιβλίο του Patrick Guyomard ξεχωρίζει όχι μόνο για το ήθος της γραφής και την ισχύ του επιχειρήματος, αλλά και γιατί απτά υπερβαίνει την ξύλινη γλώσσα – γλώσσα τεχνητή, ίσως και τεχνητή νοημοσύνη, που συχνά προβάλλεται ως βαθυστόχαστη πορεία.

(περισσότερα…)

Αφετηρία των σκέψεων αυτών αποτέλεσε μια κάπως παράδοξη διαπίστωση – τόσο στην κλινική μου πρακτική, όσο και σε εμπειρίες καθημερινότητας, κοινότατες, όπως το ζάπινγκ και οι ολοένα πιο ακραίες μορφές και δόσεις φρίκης και ανυπόφορου σε ταινίες, γραπτά, χειρονομίες, λόγους και ειδήσεις, ή η κρίση των ερώτων και των σχέσεων. Διαπίστωση–εντύπωση ότι οι άνθρωποι υποφέρουν, αλλά δεν έχουν τρόπο να εκφράσουν πώς. Ότι, δηλαδή, καταγράφεται, στη σημερινή ιστορική στιγμή, μια έκπτωση του λόγου και, ταυτόχρονα, μια δυσλειτουργία του συμπτώματος.
(περισσότερα…)

Κακόμοιρα κοπάδια αστραφτερά
Μπουκωμένα με δανεικές κουβέντες
Τα ξένα λόγια κάθονται στην άκρη των χειλιών σας
Τη σιωπή σας βρίζοντας κοιτάν να μασκαρέψουν
Την τρέμετε τη σιωπή αυτή
Είναι για σας η φρίκη του κενού
Όχι κενό ελεύθερο να υπάρξεις
Και τη λαλιά σας στους εμπόρους παραδίνετε
Πληρώνοντάς τους κι από πάνω ώστε
Να κάνετε πως εσείς μιλάτε
Λέγοντας τίποτα.

Ν.Σ.

(περισσότερα…)