Αρχιτεκτονική

Σαν έμβιο ον υπάρχω, κινούμαι, λειτουργώ και βιώνω, δηλαδή κατοικώ τον χώρο.
Σαν ανθρώπινο υποκείμενο κατοικώ την αρχιτεκτονική, δηλαδή τη σκόπιμη διαμόρφωση του χώρου υπό το πρίσμα της ανθρώπινης εμπειρίας και λειτουργίας.
Η αρχιτεκτονική έχει σαν πεδίο της τη χωρικότητα. Ακριβέστερα, η αρχιτεκτονική προσεγγίζει, αντιμετωπίζει, επεξεργάζεται, αναδεικνύει, αξιοποιεί, μορφοποιεί και, τελικά, δημιουργεί χωρικότητα: Από τις προφανέστερες, κοινότοπες, πεζές εκφάνσεις της μέχρι τις απροσδόκητες, καινοφανείς, εμπνευσμένες δημιουργίες της – στις ευτυχέστερες στιγμές της, μέχρι τα άκρα, δηλαδή την καλλιτεχνική δημιουργία.
(περισσότερα…)

Αρχιτεκτονική είναι η φαντασίωση του αρχιτέκτονα διατυπωμένη στη γλώσσα της κατασκευής.

Η φαντασίωση είναι το υπόβαθρο για τον κόσμο του υποκειμένου – κόσμος πραγματικός και φανταστός, συναντημένος και κατασκευασμένος.
(περισσότερα…)