Η διπλή χωρικότητα

  • Post category:Αρχιτεκτονική
  • Reading time:Χρόνος ανάγνωσης 1 λεπ.

Το όνειρο του Τσουανγκ Τσου

Ο Τσουάνγκ Τσου ονειρεύτηκε πως ήταν πεταλούδα, κι όταν ξύπνησε, δεν ήξερε αν ήταν άνθρωπος που ονειρεύτηκε πως ήταν πεταλούδα ή πεταλούδα που τώρα ονειρευόταν ότι ήταν άνθρωπος.

Herbert Allen Giles, Chuang Tzu (1889)

Επίσης, πιστεύω πως τα όρια πραγματικού και φανταστικού κόσμου είναι πολύ δύσκολο να διακριθούν και συχνά τα διαπερνούμε χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Όταν ο πραγματικός και ο φανταστικός κόσμος ταυτίζονται, ο άνθρωπος είναι ευτυχισμένος κι έχει καταφέρει να κάνει τις φιλοδοξίες του πραγματικότητα. Στα όνειρά μας οι δύο αυτοί κόσμοι αναμιγνύονται, προκαλώντας την έκπληξη και ερωτήσεις στον άνθρωπο αυτό, που προσπαθεί να τα εξηγήσει μάταια.

(Λόγια της Άννας Ρ., μαθήτριας Λυκείου – «Και όμως μιλάνε», σελ. 69)

Streets In Blues

Αν έτσι νομίζει η Σταδίου
– Τροχαία βιτρίνες κακό –
Ξανά θα μας έβλεπε απόψε
Νά ‘μαστε οι δυό μας ξανά
Φίλε μου, φίλοι

Κι αν πάλι χαθούμε στη Σίνα
Και Σόλωνος μέσα στη μνήμη
Το λένε οι γραμμές του χεριού μας
Ξανά θα βρεθούμε αγκαλιά
Φίλη μου, φίλοι

Μας παίρνουν αυθαίρετοι δρόμοι
Μ’ ονόματα νέα – Μαργκώ
Χαμένων Αθώων Ενόχων –
Στη μέση του κόσμου ξανά
Φίλοι μου, φίλοι

Το πάντα παλιό πια φιλί σου
Ομήρου Σκουφά Τσιμισκή
Το γάντι το πιάνο η αφίσα
Αέναη κληρονομιά
–Φίλη μου, φίλη

(Ν. Σιδέρης, Από την ποιητική συλλογή «Περίπλους ή Ανατροπή των ονομάτων», Καστανιώτης 1990)

Πρόγραμμα Μεταπτυχιακών Σπουδών
Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ
3 Φεβρουαρίου 2006