ΑΛΕΞΑΝΔΡΕΙΑ Η ΕΣΧΑΤΗ
Γραμμές στην παλάμη σου τεύχη αιώνων
Αμφιλέγει ο καιρός τρυφερός ποδηλάτης
Και ήταν ο ίσκιος σου είπαν η ανάμνηση
πέντε γραμμάτων
Εκεί που την έταξε ο χάρτης
Τι να ‘μεινε άραγε κάτω απ’ τη φτέρνα σου
στις όχθες του Κύδνου
Δε σε ρωτώ για μπογιές του Θεόφιλου
σχολικά εγχειρίδια λόγους νομίσματα
ξενοδοχεία ή αποφάσεις δημοτικών
συμβουλίων
Ή σουβενίρ γι’ αυτούς τους γερμανούς
που πάντοτε ξανάρχονται
Μήτε γι’ αυτούς που σε ονόμασαν θεό τους
για λόγους σκοπιμότητας χωρίς να
σώσουν τελικά σπουδαία πράγματα
Μήτε για τούτο τ’ άλλο ή το παρ’ άλλο
Μόνο γι’ αυτό το χώμα που θα πάτησες
κι ύστερα βύθισε το σώμα στην τύχη
Μόνο (θυμάσαι) τι κράτησες τότε σημάδι
Στην έκλαμψη ότι κι ο κόσμος ολόκληρος
κάπως τελειώνει