ΕΠΙΛΟΓΗ: Η ΕΙΔΟΠΟΙΟΣ ΔΙΑΦΟΡΑ
Κάθε στάση, κάθε πράξη (σημειωτική, επικοινωνιακή, φυσική) θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί «επιλογή», εφόσον η πραγματοποίησή της αποκλείει, στη συγκεκριμένη στιγμή της, την πραγματοποίηση άλλων δυνητικών εναλλακτικών – όπου συμπεριλαμβάνεται και το «καμία πράξη». Προφανώς, πρόκειται εδώ για κατάχρηση των όρων – για διατύπωση άνευ νοήματος ως προς το ζήτημα της επιλογής. Επιλογή δεν σημαίνει «κανείς δεν μπορεί να είναι ή να κάνει τα πάντα ταυτόχρονα» επειδή αυτή είναι η φύση των πραγμάτων − επειδή, κατά Σπινόζα, «κάθε προσδιορισμός είναι άρνηση». Η ειδοποιός διαφορά που χαρακτηρίζει την επιλογή δεν έγκειται απλώς στο ότι «κάποιος είναι ή κάνει το Χ και όχι το Ψ ή το Ω…». Σ’ αυτό το υπόδειγμα δεν πρόκειται για επιλογή, αλλά για «μηχανική λογική του συστήματος» − για λειτουργικό συναγόμενο κάθε παιγνίου μεταξύ δύο ή περισσοτέρων μερών. Η ειδοποιός διαφορά έγκειται αλλού: Στο ότι η συντελούμενη στάση ή πράξη ενέχει ένα στοιχείο υποκειμενικότητας, το οποίο εγγράφει το υποκείμενο, ως σημαίνον σώμα, σε μία καθορισμένη συνάφεια (context-e), κατά τρόπο μη-προδιατεταγμένο. Άρα, το φαινόμενο της επιλογής είναι διαλεκτικό, μη-μονοσήμαντο παράγωγο μιας πολύπλοκης συστημικής δυναμικής, με το ψυχικό σύστημα να εμπεδώνεται σε επάλληλα συστήματα συναφειών και αλληλεπιδράσεων με την εξωτερική πραγματικότητα.
(περισσότερα…)